اصطلاحات "زیست تخریب پذیر" و "کمپوست پذیر" در همه جا وجود دارند، اما آنها اغلب به جای یکدیگر، اشتباه یا گمراه کننده استفاده می شوند - لایه ای از عدم اطمینان را برای هر کسی که سعی در خرید پایدار دارد اضافه می کند.
به منظور انتخاب واقعاً دوستدار سیاره، مهم است که بدانیم زیست تخریب پذیر و کمپوست شدنی به چه معناست، معنی آنها چیست و چگونه تفاوت دارند:
فرآیند مشابه، سرعت های خرابی متفاوت.
قابل تجزیه زیستی
محصولات زیست تخریب پذیر می توانند توسط باکتری ها، قارچ ها یا جلبک ها تجزیه شوند و در نهایت در محیط ناپدید می شوند و هیچ ماده شیمیایی مضری از خود باقی نمی گذارند.مقدار زمان واقعاً تعریف نشده است، اما هزاران سال (که طول عمر پلاستیک های مختلف است) نیست.
اصطلاح زیست تخریب پذیر به هر ماده ای اشاره دارد که می تواند توسط میکروارگانیسم ها (مانند باکتری ها و قارچ ها) تجزیه شود و در محیط طبیعی جذب شود.تجزیه زیستی یک فرآیند طبیعی است.هنگامی که یک جسم تجزیه می شود، ترکیب اصلی آن به اجزای ساده ای مانند زیست توده، دی اکسید کربن، آب تبدیل می شود.این فرآیند می‌تواند با یا بدون اکسیژن اتفاق بیفتد، اما زمانی که اکسیژن وجود دارد زمان کمتری می‌برد – مانند زمانی که یک توده برگ در حیاط شما در طول یک فصل شکسته می‌شود.
کمپوست پذیر
محصولاتی که می توانند تحت شرایط کنترل شده در یک مرکز تجاری کمپوست تبدیل به مواد مغذی غنی و طبیعی شوند.این از طریق قرار گرفتن کنترل شده در معرض میکروارگانیسم ها، رطوبت و دما به دست می آید.این میکروپلاستیک‌های مضر وقتی شکسته می‌شوند و دارای محدودیت زمانی بسیار مشخص و تایید شده‌اند، ایجاد نمی‌کند: آنها در کمتر از 12 هفته در شرایط کمپوست شکسته می‌شوند و بنابراین برای کمپوست‌سازی صنعتی مناسب هستند.
اصطلاح کمپوست پذیر به محصول یا ماده ای اشاره دارد که می تواند تحت شرایط خاص و تحت تأثیر انسان تجزیه شود.برخلاف تجزیه زیستی که یک فرآیند کاملاً طبیعی است، کمپوست سازی نیاز به دخالت انسان دارد
در طول کمپوست کردن، میکروارگانیسم‌ها با کمک انسان‌ها، مواد آلی را تجزیه می‌کنند، که آب، اکسیژن و مواد آلی لازم برای بهینه‌سازی شرایط را کمک می‌کنند.فرآیند کمپوست سازی معمولاً بین چند ماه تا یک تا سه سال طول می کشد. زمان بندی تحت تأثیر متغیرهایی مانند اکسیژن، آب، نور و نوع محیط کمپوست است.
زمان ارسال: نوامبر-24-2022